۱۳۸۹ مرداد ۱۶, شنبه

سخنی چند از امام شافعی رحمه الله


نويسنده: احمد صیام روؤفی
امام شافعی که وی را ناصر الحدیث و مجدد القرن الثالث می نامند نامش محمد است. وی فرزند ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبدیزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن مناف و کنیه اش ابو عبدالله، سومین امام اهل سنت و جماعت می باشد. در شهر غزه واقع در فلسطین اشغالی تولد یافته است.
چنانکه در عنوان تذکر داده ایم سخنانی چند از این مرد بزرگوار را به شما نقل می کنیم ، که وی می گوید:
• پیش از آنکه سر پرستی خانواده را عهده دار شوید، فقه بیاموزید، چون در بزرگی آموزش آن برایتان دشوارخواهد بود.
• کسی که دنیا را بخواهد به علم نیاز دارد و کسی هم که خواهان قیامت باشد باز به علم نیاز مند است.
• زینت دانشمندان توفیق است و آرایش آنان حسن خلق و زیبایی شان جوانمردی می باشد.
• فقر دانایان اختیاری است ولی فقر نادانان اضطراری می باشد.
• کسی که شهوت دنیا بر وی غالب باشد، برده ی دنیا داران خواهد بود.
• آنکه با تو نیکی کند، اعتمادت را جلب خواهد کرد و آنکه بدی نماید، پیوندش را با شما قطع می نماید.
• کسی که دوستش را پنهانی نصیحت کند، به احترامش می افزاید و اگر در حضور دیگران وی را اندرز گوید، موجبات رسوایی اش را فراهم می نماید.
• همنشنی با کسی که از عار و ننگ باکی نداشته باشد، موجب رسوایی در روز قیامت خواهد بود.
• خداوند تبارک و تعالی ترا آزاد آفریده، بکوش تا همچنانکه آفریده شده ای آزاد باشی.
• اگر قاضی فروتن نباشد، دزد است.
• کسب علم بر تر از نماز نافله است.
• کسی که شدت شهوت دنیا بروی غلبه نماید، اسیر دنیا داران خواهد شد.
اذا اطاع صدیقک عدوک فقد اشترکا فی عداوتک. یعنی چون دوست تو دشمن ترا مطیع شود، در دشمنی تو هر دو شریک باشند.
• اصل هر عداوتی نیکی کردن با فرومایگان است.
• همه دوست و دشمن دارند پس تو با اهل طاعت خدای تعالی باش.
• هر که جامه ی وی پاکیزه باشد غمش اندک شود، و هر که را بوی خوش بود عقلش زیادت گردد.

هیچ نظری موجود نیست: